25 september 2015

VERSLAG: Schommelen tussen oorlog en vrede in het Gebied van de Grote Meren

Wanneer: Donderdag 24 september 2015, 20u
Waar: Lokaal Dienstencentrum d' Ontmoeting Herent, Mechelsesteenweg 485/487 Herent

Het geweld in Oost-Congo is dit jaar het thema van de Vlaamse Vredesweek. Omdat er in Herent asielzoekers wonen uit een regio die wat ruimer is dan Kivu, maakten de deelnemers aan het Herentse vredesinitiatief in d’Ontmoeting vorige week donderdagavond een rondreis door de conflictenzone van de Grote Meren. Vijf mensen – een man en twee vrouwen die weggevlucht waren uit hun land, een vredeswerker van ter plaatse en een Belgische ambassadeur voor de streek – getuigden over wat ze er mee meemaakten, waarom ze gevlucht waren en over welke hoop ze nu koesterden voor hun land. Vijfenzeventig mensen gingen in op de uitnodiging van de Gemeentelijke Raad Ontwikkelingssamenwerking Herent (GROSH) samen met het Lokaal Dienstencentrum d’Ontmoeting (LDC) en het Lokaal Opvanginitiatief (LOI) van het Sociaal Huis.

De sfeer werd erin gebracht door enkele vredesliederen te zingen, samen met de mensen die in het LDC d’Ontmoeting meedoen met het atelier ‘Zingen met plezier’. De aanwezigen konden ook de petitie ‘Kies voor vrede! Ontwapen Oost-Congo’ tekenen, die gericht is aan Belgische en Europese politici. Congo is niet het enige land waar er geweld heerst en waar er mensen op de vlucht zijn.

Vandaar dat we ook een oproep deden om met het Lokaal Opvanginitiatief mee te zoeken naar woningen, begeleiding en ondersteuning van asielzoekers. Met succes: een mooi groepje vrijwilligers diende zich aan.

Rond vijf tafels zaten de deelnemers intussen op de getuigen te wachten. Ze zouden zorgen voor een avond die niet in je koude kleren ging zitten.

Marcelina Macuma, afkomstig uit Burundi, raakte ons met haar verhaal over haar leven in vluchtelingenkampen in Tanzania. Ook daar was ze niet veilig.

Emmanuel Hitayezu zag tijdens de genocide in Rwanda zijn ouders, een broer en een zus vermoord worden. Hij werkt nu als psychiatrisch verpleger.

Jean-Jacques Nganya ijvert met Pax Christi Uvira in Zuid-Kivu in Congo voor duurzame re-integratie van rebellen. Als internationale gast van de vredesweekcampagne pleitte hij, samen met 

Nadia Nsayi (beleidsmedewerker Centraal Afrika Broederlijk Delen-Pax Christi Vlaanderen) voor meer internationale steun.

Voor Irène Kamanzi, ook uit Kivu afkomstig, ligt de oplossing ligt niet in het aanbrengen van geld uit het buitenland voor grote internationale organisaties, maar moeten mensen ter plaatse vreedzaam leren samenleven. Onderwijs, opvoeding en bewustmaking en versterking van de vrouwen zijn daarvoor onontbeerlijk.

Volgens Frank Deconinck, ere-ambassadeur en speciaal gezant van België voor het Gebied van de Grote Meren, Is geweld is geen fataliteit. Mensen zijn niet gemaakt om in oorlog te leven. Vrede is een recht en mensenwerk. De internationale gemeenschap kan bijdragen aan vredesopbouw in een democratische staat.

Vredesliederen
Marcelina afkomstig uit Burundi en vertaalster Caroline uit Rwanda
Emmanuel Hitayezu uit Rwanda
Jean-Jacques Nganya (Pax Christi Uvira) en Nadia Nsayi (Broederlijk Delen en Pax Christi Vlaanderen)
Irène Kamanzi uit de Kivustreek
Frank Dekoninck